چگونگی أدب‌آموزی فرزند در منابع اسلامی

نوع مقاله : علمی-تخصصی

نویسنده

آمر گروه علوم تربیتی دانشگاه المصطفی

10.22034/ts3.2023.100306.1029

چکیده

دراین تحقیق، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، چگونگی أدب‌آموزی به فرزند در منابع اسلامی، مورد بحث واقع شده است؛ هدف این تحقیق، توجه به کیفیت أدب‌آموختن فرزند توسط والدین است. ادب‌آموزی به فرزند، درواقع اهتمام به جذاب سازی رفتار فرزند و پسندیده شدن رفتار وی در محورهای مختلف است؛ به دلیل اینکه ادب‌آموزی به فرزند، تابع وضعیت روانی و شناختی اوست، بنابراین باید آداب ساده را برای فرزندان خردسال در هفت ساله اول، آموخت، از نظر منابع دینی آداب ساده نیز دارای اولویت به شرح زیر می‌باشد: ادب آموزی در برابر خداوند، دراولویت نخست قراردارد. آداب احترام نهادن به انبیای الهی بویژه خاتم الانبیاء، دراولویت بعدی قرا دارد. رعایت ادب و احترام به اولیای الهی بویژه اهل بیت (ع) در مرتبه سوم قراردارد، احترام به والدین، نیز دراولویت بعدی خواهدبود. احترام به نعمت‌های الهی، نیز دارای اهمیت است، احترام به معلّم و استاد و نیزخویشاوندان و بزرگسالان و مهمان از آداب مهم اسلامی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار