هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه سبکهای فرزندپروری و سلامت روان به واسطهگری جهتگیری مذهبی در دانشجویان افغانستانی در ایران است. به این منظور ۲۵۰ دانشجو به تفکیک ۱۱۶ پسر و ۱۳۴ دختر با میانگین سنی ۱۹ تا ۳۶ سال با روش نمونه گیری در دسترس از دانشگاههای مختلف ایران به مقیاس ادراک شیوه والدین (POPS) رابینز (۱۹۹۴)، مقیاس جهتگیری مذهبی آلپورت (۱۹۶۷) و فرم کوتاه پرسشنامه سلامت عمومی (۱۲ GHQ) گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۰) پاسخ دادند. یافتههای تحلیل مسیر نشان داد که مولفه های درگیری و گرمی مادر و حمایت پدر از خود مختاری، اثر مستقیم معنادار بر جهتگیری مذهبی درونی دارد. این مولفه ها همچنین، اثر غیر مستقیم معنادار بر افسردگی روانی و بدکنشی اجتماعی دارد. تمام مؤلفههای ادراک والدینی از طریق افزایش جهتگیری مذهبی درونی موجب کاهش مؤلفههای سلامت روان (افسردگی و بدکنشی اجتماعی) میشوند. به این ترتیب نقش واسطهای جهتگیری مذهبی در رابطه میان سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سلامت روان تائید شد. همچنین بین گروه پسران و دختران از نظر ادراک از سبکهای فرزندپروری، سلامت روان و جهتگیری مذهبی تفاوت معناداری یافت نشد.
مقدسی, رقیه. (1402). ارتباط بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سلامت روان؛ نقش واسطهای جهتگیری مذهبی در بین دانشجویان افغانستانی در ایران. دوفصلنامه یافته های علوم تربیتی, 3(6), 67-92. doi: 10.22034/ts3.2023.100423.1040
MLA
رقیه مقدسی. "ارتباط بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سلامت روان؛ نقش واسطهای جهتگیری مذهبی در بین دانشجویان افغانستانی در ایران". دوفصلنامه یافته های علوم تربیتی, 3, 6, 1402, 67-92. doi: 10.22034/ts3.2023.100423.1040
HARVARD
مقدسی, رقیه. (1402). 'ارتباط بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سلامت روان؛ نقش واسطهای جهتگیری مذهبی در بین دانشجویان افغانستانی در ایران', دوفصلنامه یافته های علوم تربیتی, 3(6), pp. 67-92. doi: 10.22034/ts3.2023.100423.1040
VANCOUVER
مقدسی, رقیه. ارتباط بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده و سلامت روان؛ نقش واسطهای جهتگیری مذهبی در بین دانشجویان افغانستانی در ایران. دوفصلنامه یافته های علوم تربیتی, 1402; 3(6): 67-92. doi: 10.22034/ts3.2023.100423.1040