تغییر رفتار یا رفتاردرمانی به‌عنوان یکی از مباحث کلیدی در روان‌شناسی و منابع اسلامی، نقش مهمی در اصلاح و بهبود رفتار افراد ایفا می‌کند. این موضوع به‌ویژه در زمینه‌های سلامت فردی، سازمانی و اجتماعی اهمیت زیادی دارد و ازاین‌رو، بررسی اصول و مبانی تغییر رفتار از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش، علاوه بر شناسایی روش‌های مؤثر برای مدیریت و حذف رفتارهای ناپسند فردی و اجتماعی و افزودن رفتارهای مطلوب، بررسی مبانی نظری تغییر رفتار است. در این تحقیق با استفاده از روش تحقیق اسنادی و کتابخانه‌ای و تحلیل محتوا، به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته شده است. علاوه بر این، برای کسب دیدگاه‌های عملی و تجربی، از روش‌های مصاحبه و پرسشنامه نیز استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که سه مبنای اصلی برای تغییر رفتار وجود دارد: اول، پذیرش اختیار انسان که به‌طور مستقیم با اراده و تصمیمات فردی مرتبط است؛ دوم، تغییرپذیری انسان که نشان‌دهنده توانایی افراد برای اصلاح و تغییر رفتارهای خود است؛ و سوم، کمال‌گرایی انسان که به‌عنوان هدف نهایی تغییر رفتارها و بهبود شخصیت فردی مطرح می‌شود. این یافته‌ها می‌تواند به‌عنوان چارچوبی کاربردی برای توسعه روش‌های تغییر رفتار در زندگی فردی و اجتماعی افراد به‌کار رود.
)