بررسی رابطه بین مهارت‌های ارتباطی با خودکار‌آمدی دانشجویان دانشگاه تعلیم‌ و تربیه کابل

نوع مقاله : علمی-تخصصی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه، دانشکده تعلیم و تربیه، دانشگاه تعلیم و تربیه کابل، کابل افغانستان

2 محقق، مدیریت و رهبری آموزشی، تحصیلات فوق الیسانس، دانشگاه تعلیم و تربیه، کابل، افغانستان

3 معاون پوهنجی تعلیمات مسلکی پوهنتون تعلیم و تربیه

10.22034/ts3.2023.100231.1018

چکیده

این تحقیق به هدف بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی با خود کار آمدی دانشجویان دانشگاه تعلیم و تربیه کابل انجام شد. تحقیق از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان برحال دانشگاه تعلیم و تربیه کابل در سال تحصیلی 1401 تشکیل می‌دهد؛ در بخش نمونه آماری محصلان دو پوهنحی ( علوم تربیتی و مسلکی و زبان و ادبیات) مورد نظر بوده که تعداد مجموعی آنها 130 نفر و بر اساس فورمول کوکران تعداد 100 تن از محصلین به شیوه خوشه ای چند مرحله ای برای ارائه جواب به سوالات پرسشنامه ها انتخاب شدند. ابزار تحقیق دو پرسشنامه، پرسشنامه مهارت های ارتباطی که توسط کویین دام تهیه شده است و دارای 34 گویه می‌باشد و پرسشنامه خودکار آمدی شرر و همکاران که دارای 17 ماده است، می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه نرم افزار کمپیوتری (spss) انجام گردید. یافته های این تحقیق نشان می دهد که میان مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی رابطه معنا دار وجود دارد یعنی با کاهش مهارت های ارتباطی خودکارآمدی افراد نیز کاهش می یابد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار